"Wat leuk dat ik mocht meedoen met de blogtour van ‘Als water en vuur’ van Marieke Douwes en dit heb ik met veel plezier gedaan. Wat heb ik weer genoten! Hieronder vinden jullie mijn recensie.
Het verhaal:
De duinen van Westzand is een driedelige feelgoodserie om bij weg te dromen. Laat je meevoeren door zee, strand en zinderende liefdes in dit fictieve Noord-Hollandse kustdorpje. Als water en vuur is het tweede deel.
Zes jaar geleden vertrok jeugdliefde Renze uit Maggies leven. Ze bleef met een gebroken hart achter in Westzand waar de hele familie getuige van is geweest. Zij hebben de tranen en het verdriet van Maggie gezien. Nu, jaren later gaat het weer goed met Maggie en werkt iedere dag met plezier bij de plaatselijke hotel. Maggie is in haar vrije tijd het liefst bezig met haar kunst en neemt graag iedere dag een duik in de ijskoude zee. De zee die ze iedere dag wilt zien. Een dag niet in zee gezwommen te hebben maakt haar onrustig.
Plots komt Renze het hotel binnenlopen met een hond. Hij is terug en wilt voorgoed in Westzand blijven. De begroeting met een andere personage de volgende dag is nogal pijnlijk waar Maggie toch stiekem om moet lachen. Maar hij heeft het recht om ook op Westzand te komen wonen dus moet iedereen hem laten vind ze. De aantrekkingskracht is er nog steeds tussen Maggie en Renze. En Maggie weet niet goed wat ze ermee aan moet. Renze is niet meer dezelfde man als zes jaar geleden en ook Maggie is veranderd. Zou het nog iets kunnen worden tussen hen?
Mijn ervaring:
Wat heeft Douwes dit deel weer met veel liefde geschreven. Net zoals in deel 1 heb ik genoten en voelde de sfeer.
De personages heeft Marieke Douwes weer volledig uitgewerkt. Een aantal hiervan komen ook weer in dit verhaal terug en zelfs het schattige geitje waar iedereen zo aan gehecht is. Maggie en Renze hebben een verleden samen. In de tussentijd heeft Renze iets heftigs meegemaakt. Dit is zo goed omschreven door Marieke waardoor ik het een aantal malen niet droog heb kunnen houden. Moest even stoppen anders kon ik een tijdje de tekst niet goed lezen.
Het verhaal heeft Marieke net zoals bij Iets nieuws onder de zon weer beeldend, vlot en met gevoel geschreven. Er komt weer heerlijke droge humor voor in dit verhaal samen met zeer emotionele stukken. Ik was meegetrokken in het verhaal en had te doen met een aantal personages. De hond van Renze heeft ook een prachtige rol in dit verhaal.
Ik was weer in een warm bad terecht gekomen bij deze fijne familie en vrienden. En zou mij hier erg thuis voelen. Net zoals in de omgeving van De duinen van Westzand.
Mijn waardering:
*****
Marieke, na Iets nieuws onder de zon gelezen te hebben voelde ik al dat ik er een geweldige feelgood auteur bij had gevonden. Nu na dit deel wordt dat gevoel alleen maar sterker. Kom maar snel door met deel drie van De duinen van Westzand.
Hier heb ik nu al zin in!"
Lieve Karin, wat een heerlijke recensie! En wat heb je er een werk van gemaakt. Hier heb ik eigenlijk geen woorden voor. Dank je wel... Ik schrijf voor lezers zoals jij.
Reactie plaatsen
Reacties