~Mariekes Blog~

Het was een kwestie van een lange adem maar het is me gelukt!

Ik vond het vorige week al fantastisch: ineens zie je je naam tussen 14 anderen namen staan op de Longlist van die supergave schrijfwedstrijd. En dat waren niet de minste namen die erop stonden. Dat was al een prachtig euforisch moment.

Afgelopen zaterdag (4 september) ben ik naar de boekpresentatie geweest van 'Opgescheept'. Dit is het eerste deel van de nieuwe trilogie van Lianne Reijntjes. Ik volgde haar al langere tijd op Instagram en omdat de presentatie in Alkmaar was (lees: fietsafstand voor mij dus) moest ik daar natuurlijk naartoe! 

Ik zag de termen weleens voorbij komen: 'longlist' en 'shortlist'. Mij er echt in verdiepen deed ik niet maar ik wist wel dat het iets goeds was. Maar de afgelopen maanden ben ik één van die schrijfsters geworden die hoopt er ooit eens op eentje te verschijnen. Kort gezegd: het betekent dat je goed bezig bent.

Goed, het is een beetje mosterd na de maaltijd omdat het eerste korte verhaal al gepubliceerd is maar toch: een officiële blogpost over mijn nieuwste pagina. Een pagina met korte verhalen! Op dit moment zijn het voorlopig alleen korte verhalen die ik in de loop der tijd naar diverse schrijfwedstrijden heb gestuurd maar wellicht dat daar in de toekomst nieuwe verhalen bijkomen. Ik merk dat ik het schrijven van korte verhalen namelijk toch wel heel leuk vind om te doen!

Zoals wellicht bekend ben ik al een tijdje bezig met een nieuw boek. En ik ben er echt wel tevreden over maar ik heb er (nog) geen klik mee. Alsof het door iemand anders geschreven is en ik als buitenstaander denk: 'Goh, leuk boek.' Best gek natuurlijk voor iets wat uit je eigen hersenpan komt. Het loopt gerust wel maar het doet me nog niks. Het raakt mijn hart nog niet. Ik miste het 'Viola & Jochem'-gevoel. En is dat niet waar het nou net om draait? Dat je er warm van moet worden van binnen? Ik kreeg er zelfs geen lekker lopende titel bij verzonnen!